Bhagavad Gita: Chapter 4, Verse 42

த¹ஸ்மாத³ஞானஸம்பூ⁴த¹ம் ஹ்ருத்¹ஸ்த²ம் ஞானாஸினாத்¹மனஹ |

சி²த்த்வைனம் ஸந்ஶயம் யோக³மாதி¹ஷ்டோ¹த்¹தி¹ஷ்ட¹ பா⁴ரத¹ ||42||

தஸ்மாத்--—எனவே; அஞ்ஞான-ஸம்பூதம்—--அறியாமையால் பிறந்தது; ஹ்ருத்-ஸ்தம்--—இதயத்தில் அமைந்துள்ள; ஞான—--அறிவின்; அஸினா—--வாளுடன்; ஆத்மனஹ—--தன்னுடைய; சித்த்வா—--வெட்டி; ஏனம்—--இந்த; ஸந்ஶயம்—--சந்தேகத்தை; யோகம்—--கர்ம யோகத்தில்; ஆதிஷ்ட----அடைக்கலம் புகு; உத்திஷ்ட---எழு; பாரத---அர்ஜுனன், பரத வழித்தோன்றல்

Translation

BG 4.42: எனவே, அறிவு என்ற வாளால், உன் உள்ளத்தில் எழுந்த ஐயங்களை அறுத்து விடு. பரத வம்சத்தில் தோன்றியவனே, உன்னை கர்ம யோகத்தில் நிலைநிறுத்து. எழுந்திரு, எழுந்து செயலாற்று!

Commentary

இதயம் என்ற வார்த்தையின் பயன்பாடு உடலில் இரத்த ஓட்டத்தை சீர்படுத்தும் மார்பில் உள்ள இயற்பியல் இயந்திரத்தை குறிக்காது. ஒருவரது உடல்சார்ந்த மூளை தலையில் இருப்பதாக வேதங்கள் கூறுகின்றன, ஆனால் நுட்பமான மனம் இதயத்தின் பகுதியில் வசிக்கிறது. காதலிலும் வெறுப்பிலும் உள்ளத்தில் வலி ஏற்படுவதற்கு இதுவே காரணம். இந்த அர்த்தத்தில், இதயம் இரக்கம், அன்பு, அனுதாபம், மற்றும் அனைத்து நல்ல உணர்ச்சிகளின் மூலமாகும். எனவே, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் உள்ளத்தில் எழுந்த ஐயங்களைக் குறிப்பிடும்போது, மனதில் எழுந்த ஐயங்களை குறிக்கிறார். இது இதயத்தின் பகுதியில் இருக்கும் நுட்பமான இயந்திரம்.

அர்ஜுனனின் ஆன்மீக குருவாக, இறைவன் தனது சீடருக்கு பயிற்சி மூலம் நுண்ணறிவு கர்ம யோக ஞானத்தைப் பெறுவதற்கான அறிவை வழங்கினார்.. அவர் இப்போது அர்ஜுனனிடம் தனது மனதில் உள்ள சந்தேகங்களைப் போக்க ஞானம் மற்றும் நம்பிக்கை இரண்டையும் பயன்படுத்துமாறு அறிவுறுத்துகிறார். பின்னர், அவர் செயலுக்கு அழைப்பு விடுத்து, அர்ஜுனனிடம் எழுந்து கர்ம யோக உணர்வில் தனது கடமையைச் செய்யும்படி கேட்கிறார். செயலிலிருந்து விலகி, செயலில் ஈடுபட வேண்டும் என்ற இரட்டை அறிவுறுத்தல்கள் அர்ஜுனின் மனதில் இன்னும் குழப்பத்தை உருவாக்குகின்றன, அதை அவர் அடுத்த அத்தியாயத்தின் தொடக்கத்தில் வெளிப்படுத்துகிறார்.